[TRIGGER WARNING]
De stem is onderdeel van baren. Geboorte is expressie, de grootste meest krachtige expressie van leven. En toch wordt er geen ruimte gegeven aan die kracht in geluid.
Waarom voelen zoveel vrouwen hier een blokkade op? Waarom zijn er zoveel vrouwen die zich inhouden en zich schamen met soms als gevolg dat ze zich niet kunnen openen voor geboorte? Of zich later schamen voor hun ‘geschreeuw’.
Onze geschiedenis is voelbaar, in ons leven en in ons baren. Veel vrouwen ervaren hoe er vanuit angst gehandeld wordt in de geboortezorg en niet vanuit vertrouwen in de mama en haar baby. Foto twee is een post die @vroedvrouwmargot deelde op internationale vrouwendag. En dit gaat precies hierover. Een standaard zin die vaak gebruikt wordt is:
‘Niet schreeuwen, bewaar je energie voor het persen.’
Als we hier bij stil staan, wat zeg je hiermee?
Je doet het niet goed.
Luister naar mij, volg mij, vertrouw je eigen gevoel niet
En, het is kritiek naar hoe de vrouw zich uit…
Dit kan een mama zo uit haar bubbel halen, uit haar vertrouwen en onwijs triggerend in haar herinnering van haar stem niet ‘mogen’ gebruiken. In haar spier herinnering, met als gevolg dat ze afsluit, zich schaamt en zich inhoudt.
Wanneer heb je als vrouw een prachtige geboorte ervaring. Dat kan van alles zijn, want hoe je kindje ook ter wereld komt, het kan een prachtige ervaring zijn. Dit wordt vaak geuit met zinnen als: ik voelde mij gehoord en gezien, ik voelde me veilig, ik heb zelf mijn kindje op de wereld mogen zetten, ik kan de hele wereld aan, ik heb dit samen met mijn kindje gedaan.
En of dit nu een vaginale bad baring is, op je keukenvloer, een keizersnee of een geboorte in een auto onderweg, het gaat allemaal over de vrouw zien en horen, en haar en haar kindjes natuurlijke proces eren!
Het mooie is dat ons lichaam herinnert, dat we vrij zijn in onze kern en dat zij echt zo graag gehoord, gevoeld en geuit wil worden. En dat elk moment van vrije expressie bijdraagt!
Ons lichaam is trilling, en met trilling creëren we beweging, en waar beweging is, kunnen we openen en zakken en kan het geboorte proces stromen. En wanneer er vaker momenten zijn van vrije expressie in een veilige omgeving, dan kunnen er nieuwe paadjes aangelegd worden in ons spiergeheugen. Dan kunnen patronen doorbroken worden en overtuigingen die klein houden, wegsmelten.
Hoe doen we dit samen?
(Dit zijn mijn gedachten, maar ik hoor ook heel graag die van jou… <3)
(1) Laten we samen kiezen om niet meer de woorden schreeuwen, hysterisch, overdreven, dramatisch/ ‘te veel’ over onze stem gebruiken, want dat is ze NIET!!!! En dat BEN je niet!!!
Het zijn leugens die afsluiten, triggeren in oude overtuigingen. De waarheid over je stem is dat zij mag klinken in al haar volheid, haar wildheid, haar bulderend vuur en haar zachte kwetsbaarheid.
(2) Herinner jezelf vandaag, spreek het uit zodat jouw lichaam het voelt en jouw spieren in deze waarheid mogen openen:
– Ik ben nu hier,
– Ik hoor je,
– Brul maar voor al die keren dat het niet kon,
– Nu brul ik voor mij, voor mijn kindje,
– Ik ben hier en mijn stem is waardevol!’
(3) En klink jouw waarheid, klink jouw stem in klank en woorden. Met zacht-baarheid en dankbaarheid voor iedere keer. Want elk moment dat jou waarheid klinkt is waardevol en mag gevierd worden.
(4) Laten we elkaar vieren, vieren wanneer een andere vrouw haar waarheid spreekt, vieren wanneer ze zingt, vieren wanneer ze juicht, vieren wanneer ze haar woede uit.
Zo herschrijven we samen het verhaal van de gesnoerde mond!
Klank voor klank.
